Φάνγκεν, Ρόναλντ Αουγκούστους

(Fangen, Κράγκερε 1895 – Φόρνεμπου, Όσλο 1946). Νορβηγός συγγραφέας. Είναι ο σημαντικότερος εκπρόσωπος της χριστιανοουμανιστικής παιδείας στη χώρα του. Συντάκτης από το 1921 του περιοδικού Von Verden, που ίδρυσε ο ίδιος, κριτικός της λογοτεχνίας με μεγάλη δραστηριότητα –τα δοκίμιά του για συγγραφείς όπως οι Καρλάιλ, Βάινινγκερ, Poλάν, Γουέλς συγκεντρώθηκαν στη συλλογή Με την ποίηση και τη σκέψη (1919) και Σύμβολα και πράξεις (1927)– υπήρξε γόνιμος μυθιστοριογράφος και θεατρικός συγγραφέας. Mπορεί όλα τα μυθιστορήματά του –Νέοι άνδρες (1929), Η μονομαχία (1932) κλπ.– να έχουν το μειονέκτημα των βαρύγδουπων ιδεολογικών συζητήσεων και πλήθους μυστικοθρησκευτικών συμβόλων, τα εξπρεσιονιστικά θεατρικά του έργα όμως, που παρουσιάζουν μια μεγάλη διάσταση μεταξύ πραγματικότητας και ιδανικών, ύλης και πνεύματος –παρότι μένουν δεμένα στη γερμανική πολιτιστική παράδοση, από την οποία ο Φ. επηρεάστηκε πολύ– είναι από τα καλύτερα της σύγχρονης νορβηγικής λογοτεχνίας: Το προπατορικό αμάρτημα (1920), Ο εχθρός (1922), Ο ατίθασος γιος (1923), Η μέρα της επαγγελίας (1926).